Fertiliteit en zwangerschap
Samen met de levensverwachting, neemt ook bij velen het verlangen om een gezin te stichten toe.
Bij vrouwen met muco is de kans op zwangerschap soms kleiner omdat ze een minder regelmatige eisprong hebben dan gezonde vrouwen. Het slijm in de baarmoeder is ook taaier, waardoor zaadcellen minder gemakkelijk de eicel kunnen bereiken. Dit betekent echter niet dat deze vrouwen niet zwanger kunnen worden, het kan soms alleen wat langer duren. Vooraleer zich in een zwangerschap te storten is het wel verstandig om overleg te plegen met de behandelende arts. Een zwangerschap is toch een zware belasting voor het lichaam en soms moet de behandeling die de patiënte krijgt aangepast worden.
Mannen met mucoviscidose zijn in 99% van de gevallen onvruchtbaar of steriel. Dit komt doordat de zaadleider en een groot deel van de bijbal afwezig zijn. Verder kunnen zaadblaasjes en het afvoerende systeem ontbreken of door littekenvorming misvormd zijn. Mannen met muco produceren wel zaadcellen, maar door de defecten in het afvoerende systeem kan het zaad niet via de gebruikelijke weg naar buiten. Zonder microscopisch onderzoek is een zaadlozing van een man met mucoviscidose niet te onderscheiden van een normale. Mannen met mucoviscidose zijn dus meestal onvruchtbaar, maar niet impotent.
Dankzij een techniek die ICSI (Intra Cellular Sperm Injection) wordt genoemd en toegepast wordt in het Centrum voor Reproductieve Geneeskunde, is het voor de mannelijke patiënten toch mogelijk om papa te worden. Er wordt via een punctie of kleine ingreep een hoeveelheid premature zaadcellen weggenomen en deze worden dan in het labo gebruikt om eicellen van de vrouw te bevruchten. Men wacht een aantal dagen tot er een embryo gevormd wordt, dit embryo wordt bij de vrouw teruggeplaatst, met de hoop op een zwangerschap.
